ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Γ’ΛΥΚΕΙΟΥ
ΟΜΑΔΑ Α΄
ΘΕΜΑ Α1
Να
αποδώσετε τους παρακάτω ορισμούς: «Δεκεμβριστές», «Μεγάλη Ιδέα», «Σύμβαση των
Στενών».
Μονάδες
15
ΘΕΜΑ Α2
Να χαρακτηρίσετε τις προτάσεις που ακολουθούν
γράφοντας στο τετράδιό σας τη λέξη Σωστό ή Λάθος δίπλα στο γράμμα που
αντιστοιχεί στην κάθε πρόταση:
α. Ο ιστοριογράφος Κωνσταντίνος
Παπαρρηγόπουλος θεμελίωσε την πολιτιστική συνέχεια του ελληνικού έθνους με
αδιάσειστο επιχείρημα την αδιάλειπτη συνέχεια της ελληνικής γλώσσας και του
πολιτισμού.
β. Η Ιερή Συμμαχία αποσκοπούσε στην προώθηση
των φιλελεύθερων και εθνικών κινημάτων.
γ. Η Α΄ Εθνοσυνέλευση
θέσπισε το "Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος".
δ. Η Βιομηχανική Επανάσταση
στηρίχθηκε σε παραδοσιακές πηγές ενέργειας.
Ε. Η Συνθήκη του Χουνκιάρ
Ισκελεσί υπογράφτηκε στις 8 Ιουνίου 1834.
Μονάδες 15
ΘΕΜΑ Β1
Ποιο πνευματικό ρεύμα επηρέασε το εθνικό κίνημα των Γερμανών και με ποιον
τρόπο;
Μονάδες 15
ΘΕΜΑ Β2
Ποιοι κοινωνικοπολιτικοί και εκκλησιαστικοί κύκλοι προκάλεσαν την Επανάσταση
της 3ης Σεπτεμβρίου 1843;
Μονάδες 10
ΟΜΑΔΑ Β΄
ΘΕΜΑ Γ1
Αντλώντας στοιχεία από τα κείμενα που σας δίνονται και με βάση τις ιστορικές
σας γνώσεις, να αναφερθείτε:
α) στη συγκρότηση και τους σκοπούς της Ιερής Συμμαχίας (μονάδες 13) και
β) στην Ευρωπαϊκή Συμφωνία και τις αντιδράσεις που αυτή προκάλεσε (μονάδες 12).
Μονάδες 25
ΚΕΙΜΕΝΟ
Α΄
1ο άρθρο της Συνθήκης της Ιερής Συμμαχίας
«Στο όνομα της Αγίας και Αδιαιρέτου Τριάδος [...] 'Αρθρο 1ο: Σύμφωνα με τις
επιταγές της Αγίας Γραφής που παραγγέλλουν σε όλους τους ανθρώπους να θεωρούν
αλλήλους αδελφούς, οι τρεις συμβαλλόμενοι μονάρχες θα παραμείνουν ενωμένοι με
δεσμούς πραγματικής και ακατάλυτης αδελφοσύνης και, θεωρώντας αλλήλους
συμπατριώτες, θα παρέχουν ο ένας στον άλλον βοήθεια, συνδρομή και αρωγή σε κάθε
ευκαιρία και κάθε τόπο. Θεωρώντας τους εαυτούς τους πατέρες των υπηκόων τους
και των στρατών τους, θα τους καθοδηγήσουν στο πνεύμα αδελφοσύνης από το οποίο
διακατέχονται οι ίδιοι, για να προστατεύσουν τη θρησκεία, την ειρήνη και τη
δικαιοσύνη...»
J.
Monnier, A. Jardin, Histoire - classe de seconde, Paris: Fernand Nathan, 1978, σ. 262.
ΚΕΙΜΕΝΟ
Β΄
«Ο τσάρος Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας είχε ενθουσιαστεί με την ιδέα μιας
χριστιανικής ένωσης της Ευρώπης και είχε πετύχει να πείσει, μετά το 1815, τους
ηγεμόνες της Πρωσίας και της Αυστρίας, καθώς και τα περισσότερα κράτη να
προσχωρήσουν σε μια "Ιερά Συμμαχία". Αυτή βασιζόταν "στην
εμπιστοσύνη και την ελπίδα τους στη Θεία Πρόνοια" και στην πεποίθηση ότι
ήταν αναγκαίο η πορεία που θα υιοθετούσαν οι δυνάμεις να βασίζεται, κατά τις
αμοιβαίες τους σχέσεις, στις υπέρτατες αλήθειες που τους διδάσκει η αιώνια
θρησκεία του Θεού σωτήρα».
G. Livet, R. Mousnier, Γενική Ιστορία της Ευρώπης,
τόμος 6, Αθήνα: Παπαζήσης, 1980, σ. 169.
ΚΕΙΜΕΝΟ
Γ΄
Γένεση και εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Συμφωνίας
«Το άρθρο 6 της Συνθήκης του 1815 καθιέρωνε την Ευρωπαϊκή Συμφωνία: προκειμένου
να εξεταστούν τα πρόσφορα μέτρα για τη διατήρηση της ειρήνης και του σεβασμού
"των μεγάλων κοινών συμφερόντων" των ευρωπαϊκών Μεγάλων Δυνάμεων,
προβλέπεται η περιοδική σύγκληση πολυμερών συνδιασκέψεων. Στην Ευρωπαϊκή
Συμφωνία συμμετέχουν αρχικά η Ρωσία, η Αυστρία, η Πρωσία και η Αγγλία· αργότερα
θα προστεθούν η Γαλλία (1818) και η Ιταλία (1856). Στην περίπτωση όμως της
σύγκλησης διεθνών διασκέψεων, με σκοπό την αντιμετώπιση συγκεκριμένων
προβλημάτων, καλούνται συχνά και άλλα κράτη, έστω και μη ευρωπαϊκά, άμεσα
ενδιαφερόμενα για τα εκάστοτε επίκαιρα ζητήματα [...]. Θα ήταν, άραγε, δυνατό
να διακριθεί στον θεσμό της Ευρωπαϊκής Συμφωνίας μια νέα αντίληψη των διεθνών
σχέσεων; [...] Η απάντηση των κορυφαίων ειδικών είναι αρνητική...».
Κ. Σβολόπουλος, Η οργάνωση της διεθνούς κοινωνίας.
Ιστορική επισκόπηση, Αθήνα - Θεσσαλονίκη: Σάκκουλας, 1996, σσ. 39-40.
ΘΕΜΑ
Γ2
Αντλώντας στοιχεία από τα κείμενα που σας δίνονται και με βάση τις ιστορικές
σας γνώσεις, να προσδιορίσετε: α) πώς επέδρασε ο Κριμαϊκός Πόλεμος στο ελληνικό
κράτος και στον Ελληνισμό (μονάδες 10) και β) ποιες επιπτώσεις είχε στις
σχέσεις της Ελλάδας με τις τρεις Μεγάλες ∆υνάμεις. (μονάδες 15).
Μονάδες 25
ΚΕΙΜΕΝΟ Α΄
«Η επανάσταση του 1854 ξέσπασε με την ευκαιρία του Κριμαϊκού Πολέμου κατά τα
μέσα Ιανουαρίου, πρώτα στην Ήπειρο (Ραδοβίζι), με αφορμή τη φορολογική
καταπίεση, και σχεδόν ταυτόχρονα στη Θεσσαλία ('Αγραφα) [...] Παρά την εξάπλωση
όμως της επαναστάσεως και τις πρώτες επιτυχίες της, δεν έγινε δυνατόν να
επιτευχθούν οι βασικοί στόχοι των επαναστατών, οι καταλήψεις δηλαδή των
στρατιωτικών κέντρων του εχθρού. Και τούτο γιατί η Πύλη από τον Φεβρουάριο είχε
αρχίσει να ενισχύει τα κέντρα αυτά με ισχυρές δυνάμεις [...]. Αλλά αυτό που
καθόρισε την τύχη της επαναστάσεως ήταν προπαντός η στάση της Αγγλίας και της
Γαλλίας, που πήραν ανεπιφύλακτα το μέρος των Τούρκων, τους βοήθησαν πολλαπλά,
ανέπτυξαν έντονη διπλωματική δράση για την καταστολή της και έφθασαν ως το
ναυτικό αποκλεισμό και την κατοχή του Πειραιά. Έτσι αναγκάστηκε η ελληνική
κυβέρνηση να σταματήσει τη βοήθεια που χορηγούσε ανεπίσημα στους επαναστάτες
και να διατάξει την αποχώρηση των Ελλήνων αξιωματικών».
Στέφανος
Παπαδόπουλος, «Ο Κριμαϊκός πόλεμος και Ελληνισμός», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους,
τ. ΙΓ΄, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1977, σ.163
ΚΕΙΜΕΝΟ Β΄
« Ο Κριμαϊκός Πόλεμος ήταν η αποφασιστική καμπή για τη γνωριμία του ελληνικού
έθνους με τα γειτονικά του, γιατί απέδειξε μ' έναν τρόπο που δεν χωρούσε
διάψευση ότι τα συμφέροντα των υποδούλων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν ήταν
εκείνα που θεωρούσε δεδομένα η φιλοπόλεμη μερίδα στην Ελλάδα, αφού τίποτε το
αντίστοιχο με την κινητοποίηση του Αγώνα δεν σημειώθηκε το 1854. Επιπλέον ο
φιλορωσισμός δέχεται βαρύ πλήγμα. Στο εξής δεν παύει βέβαια να συνδέεται
αόριστα με την προοπτική της γενικής απελευθέρωσης της Ανατολής, η ήδη
υποτυπώδης όμως επιχειρηματολογία του στερείται οριστικά τη δυνατότητα
εμπλουτισμού ή ανανέωσής της, και αυτό σε αντίθεση με τον αντιρωσισμό για τον
οποίο αρχίζει περίοδος σταθερής ανόδου. Ο θρίαμβος της αγγλικής πολιτικής στην
Ελλάδα αφήνει στον αντιρωσισμό ένα πεδίο τελείως ελεύθερο [...]».
Έλλη Σκοπετέα, Το «Πρότυπο Βασίλειο» και η Μεγάλη
Ιδέα (1830-1880), Αθήνα: Πολύτυπο, 1988, σ. 331.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου